...Laurens, dat is humor, lachen, spelen en zingen, je nat spuiten met zijn waterpistool en gillen van plezier als je het bij hem terugdoet. Femke plagen maar ook Femke verdedigen als ik haar plaag. En achteraf dicht bij je kruipen voor lichaamswarmte en geborgenheid...

[Oom Ben 27 juli 2006]


Mooie herinneringen van de persoon die Laurens was en waar hij vandaag voor staat in ons gezinnetje, voor altijd in ons geheugen gegrift. Ze belichten ons dagelijks beleven van vele kleine dingen vanuit een andere invalshoek. Een schat om eeuwig te koesteren..
Voor ons en allen die hem kenden, maar zeker ook en niet in het minst voor Femke.

Schieten er jullie ook soms leuke, lieve, grappige of speciale momenten te binnen die ons kunnen helpen deze schat voor Femke aan te vullen, dan nemen we deze met veel plezier mee op.

26 juli 2006 - brief aan Laurens - mama & papa

Lieve Laurens,

Vóór je ziek werd, leefden wij aan een sneltreinvaart: Het werk, de carrière, alsmaar sneller, alsmaar meer... Dikwijls bleef je in de kou staan met je kleine kinderwensen. Wij hadden geen tijd, geen geduld, waren te moe om je tempo te volgen.

Tot de trein abrupt tot stilstand kwam.

Het besef dat je ziekte erg bedreigend was, kwam meteen. Zo wisten wij dat elke minuut met jou waardevol moest zijn. Dat we een heel toekomstig leven, elke lach, alle geluk, moesten samendrukken in elke dag die we op je ziekte konden veroveren. Misschien was er dat maar ééntje, vermits allhande infectiegevaar je bedreigde. Misschien zouden het er veel zijn, als de behandelingen slaagden.

En plots leerden wij wat we te weining hadden gedaan: naar je luisteren, met je praten, met je meedenken.
Terwijl we ons nestelden in jouw kinderwereld zagen we hoe je ziekte en de behandeling ervan je veel te snel matuur maakten. Hoe je evolueerde.
Geleidelijk ontdenkten wij ook je scherpe observaties, je intelligente nuchterheid, je pittige humor die iedereen zo vaak verrast heeft, je kunde om met woorden te spelen, je onwaarschijnlijke geheugen voor details.

Wij stonden elke keer weer versteld vanje onbuigzame wilskracht, die je elke dag op de been hield of hielp. De vormde de basis voor de vanzelfsprekendheid waarmee je alles aanvaarde en je overtuiging dat je zou genezen.

Vandaag treuren wij dat je er niet meer bent. Morgen zal het erger zijn. Als het stof gezakt is en ieder zich weer aan zijn taken zet, dan zal je kamer leeg zijn. Het huis stil. Dan zal Femke ons vragen wanneer je van je reis terug komt. En pas dan zullen we moeten gaan geloven dat je inderdaad voor altijd vertrokken bent.

we zijn dankbaar dat je ons zoveel geleerd hebt. Dúre lessen, dat wel.
Je was een fantastische zoon, zoals alle ouders dan van hun kind vinden.
wij waren trots op je optimisme, zoals alle ouders dat zijn.
Wij bewonderden jou om wat je kon en deed, zoals alle ouders dat doen.
wij waardeerden jou om wat je ons bijbracht, zoals alle ouders dat doen.
Jij opende ons de ogen, zoals alleen kinderen dat kunnen.
Wij hielden van jou, ontzettend veel, zoals alle ouders dat doen.

Het verschil is misschien dat wij het je ook voortdurend gezegd hebben.
En daar zijn we vandaag ontzettend blij om.

15 mei 2007 Laurens' verjaardag - mama

Dit jaar zijn papa en ik 10 jaar getrouwd.
In tegenstelling tot andere data, weten we dit heel goed daar we er een makkelijk trucje voor hebben. De dag van ons huwelijk vonden we namelijk uit dat jij in ons leven zou komen. Je zou vandaag 9 worden en dus zijn wij 10 jaar getrouwd. Zo éénvoudig is dat.
Sinds die dag werd het allemaal bijzonder spannend en elk jaar op je verjaardag denk ik terug aan dat speciale moment.

Tot je 7de verjaardag vierden we dit met jouw en onze vrienden en waren dit bijzonder blije en ontspannende momenten. Vorig jaar, op je 8ste verjaardag, was het een heel andere verjaardag. Dankbaar om wat we reeds bereikt hadden en hoopvol om wat de toekomst brengen zou, beleefden we samen een enorm intense dag. Zoals we reeds vorig jaar in het dagboek schreven 'one to remember'!
Enkel vrolijke gedachten, blije gezichten en vrienden in de buurt die één voor één op hun eigen manier lieten merken hoe enorm blij ze waren dat jij in hun midden was.

Vandaag is weer die dag aangebroken dat we jouw geboorte herdenken.
Voor ons nog steeds een bijzonder blije en aangename herinnering. En daar klinken we op!

May your heart always be joyful
May your song always be sung
May you stay forever young

24 april 2008 - Van Femke voor Laurens

Mijn grootste wens is dat jij terugkomt!

15 mei 2008 Laurens' verjaardag - Heilig Hart School 4A en 4B

De leerlingen die nu samen met Laurens in de klas zouden zitten, schreven hun herinneringen, gedachten, tekeningen,...neer op kleine vlagjes om Laurens' verjaardag te gedenken.

In de godsdienstlessen leerden ze immers dat de boeddhisten hun gebeden op vlagjes schrijven zodat deze door de wind naar hun bestemmeling worden geblazen.

Vandaar deze 'briefjes', in de hoop dat ze Laurens bereiken.

Zulke bijzondere gedachten, dat moet Laurens zeker gevoeld hebben!

21 juli 2009

Lieve Laurens,

Vandaag ben je al drie jaar niet meer bij ons.
Voor Femke is dat bijna even lang als de periode dat ze jou gekend heeft.En toch lijkt het zowel voor haar als voor ons als de dag van gisteren dat je hier nog rondliep. Er gaat zelden een dag voorbij dat je naam hier in huis niet genoemd wordt en dat doet ons veel plezier.

Op 13 mei besliste je broertje Toon dat het tijd was om te voorschijn te komen. Twee dagen voor jouw verjaardag.
Het werd een heksentoer om de 'ijsjesdag' voor je verjaardag op school rond te krijgen maar geen haar op ons hoofd dat de optie openliet om dat dit jaar over te slaan. 15 mei is 'Laurensdag' en die houden we in ere! Papa heeft deze taak dit jaar dan ook met verve overgenomen.
Naast de vele gelukwensen die Toontje in ontvangst mocht nemen, waren er ook heel mooie tekeningen en wensen voor jou verjaardag.

Mijn wensen voor jou en Toontje liggen dit jaar heel dicht bij elkaar, net zoals jullie verjaardag.
Voor Toontje wens ik dat hij jou mag leren kennen en je levenswijsheid overnemen. Femke en wijzelf zullen daar zeker een steentje toe bijdragen door zoveel mogelijk over jou te vertellen. Alsof je er zelf bij bent!

Wat zou je fier zijn op je kleine broer ! Bij het kijken naar hem vinden we heel regelmatig trekjes van jou terug.
Ook zijn karaktertje lijkt bij jou aan te sluiten. Een enorm rustige en vrolijke baby die op zijn beurt een uniek persoontje is.

Voor jou wens ik dat ook jij Toontje mag leren kennen. Of dat kan weet ik niet … maar we geloven van wel, daarom is het ook een wens.

Lieve Lausje, zijn we nu drie jaar verder van jou weg of drie jaar dichter naar jou toe?
Hoewel we jou enorm missen, was je er op een bepaalde manier voor ons al die tijd gewoon bij!

XXX-jes,
mama & papa

21 juli 2010

Laus,

Twaalf jaar zou je dit jaar geworden zijn. Hoge tijd om de 'je' achter je naam weg te laten bij zo'n grote kerel, niet?
21 juli is weer eens gepasseerd. Een jaar lijkt sinds enige tijd eerder van oktober tot juli te lopen dan van januari tot december. Dat is zo voor mij althans. Elke dag tijdens dit negen maanden durende jaar voel ik me vaak de emoties terug van ons laatste jaartje hier samen. Zo is de maand mei meestal een supermaand..en vanaf 20 juni lijkt er niets meer goed te gaan. En dan, na 21 juli val ik in een eigenaardige leemte tot de maand oktober weer van start gaat. Dan is er weer een ritme om op in te pikken. En als ik me dan een eens een dag niet zo goed meer herinner, dan ga ik hem opzoeken op je gezichtjes kalender en weet ik weer genoeg. Achter elk gezichtje schuilt immers een verhaal. Een verhaal dat ik nooit of nooit wil vergeten.

Wat was dit jaar een eigenaardig jaar. Femke in het tweede leerjaar bij jouw juf..De laatste keer dat we ervaringen en resultaten konden vergelijken. Je klasgenootjes die afzwaaiden van de lagere school dit jaar. En dan was er Femke's communie en Toontje's doopviering. Bij de eerste viering overviel me zo'n enorm gemis om jou, dat het me niet echt lukte de viering te volgen (sst, niet aan Femke zeggen he). Papa overkwam iets gelijkaardigs bij Toontje's doopviering. Toon's verjaardag, jouw verjaardag, Ella's verjaardag, Tante Ann's verloving...elke dag was er wel iets te vieren dit jaar. Vrolijke gebeurtenissen waarop jouw afwezigheid voor ons steeds zo prominent aanwezig is.

En zo viel het me dit jaar dan ook zwaarder om er een positieve, optimistische ingesteldheid op na te houden. Ooit schreef ik zelf in je gastenboek: " tijd heelt geen wonden, tijd leert je leven met verdriet...". Wat zal er nog veel tijd nodig zijn vooraleer ik vrede kan vinden met jouw afwezigheid!

En dan plots, op 21 juli, komen er zoveel lieve berichtjes binnen. Dan weet ik weer dat er nog heel veel mensen zijn die aan jouw denken en je meedragen van jaar tot jaar. Misschien moeten we volgend jaar maar eens iets leuks organiseren in juli. Iets voor en met jou en iedereen die nog heel vaak aan je denkt. Ik laat het nog even bezinken.

Ik zou alvast erg graag starten met regelmatig een videofilmpje van jou bij je gastenboek zetten. Materiaal is er alvast in overvloed.
Papa vecht momenteel nog met de technische vereisten voor het omzetten naar digitale clipjes...of is het een emotioneel struikelblok?
Moedig je hem wat aan?

Slaap lekker, lieve Laurens en mooie droompjes. Ik hou van jou.

mama

6 augustus 2010

Lieve Laurens,

wist je dat:
- Toon een weekje op kamp is geweest naar de Witte Wolk waar hij het zeer naar zijn zin had..
- Toon sinds kort enkel nog ergens rustig mee heen gaat als jouw twee witte beren in zijn gezelschap zijn..
- Je er sinds vandaag een nieuw nichtje bij hebt..'Maren' is haar naam. 'Ster van de zee'.
- Er meer en meer mensen zich af en toe verspreken en het over 'Laurens' hebben terwijl ze eigenlijk naar Toon verwijzen..
- Je klasgenootjes een prachtig boek over jou gemaakt hebben bij hun afzwaai..
- Je bij vele mensen in het hart en op de tong ligt.
- En dan, zomaar ineens op 10 oktober, zegt Toontje "Laute, nog Laute" en hij wijst naar de twee foto's naast de keukendeur.De helft van onze geboortewens voor Toon is al uitgekomen. Nu nog een seintje van jou. Hoopvol zullen we hier zo lang op wachten als nodig.

Liefs van ons allemaal
xxx

21 juli 2012

Altijd mee in gedachten, waar we ook gaan...